Juni 2015

Post date: Jun 4, 2015 12:23:19 PM

Maria van Sevenwouden

Als pastoor van Bolsward heb ik een kleine bedevaart onder mijn hoede. De Friese Onze Lieve Vrouw, Maria van Sevenwouden, wordt in de Sint Franciscuskerk te Bolsward bijzonder vereerd. Dit jaar eens te meer, want het is 500 jaar geleden dat het bij deze devotie behorende dertiende-eeuwse houten Mariabeeld een onmiskenbare X-factor bleek te hebben. Op wonderbaarlijke wijze is ze in het jaar onzes Heren 1515 aan verwoesting ontsnapt door in het water te vallen en vervolgens rechtop drijvend acte de présence te geven. Dit en daarna nog vele andere wonderlijke gebeurtenissen zijn in het Mirakelboek opgetekend en, zie, de bij tijd en wijle zeer bloeiende bedevaart was geboren. Vanzelfsprekend kon dit jubileum niet zomaar voorbijgaan. Het begin van dit bedevaartsseizoen zou extra feestelijk moeten starten. Vandaar het initiatief om op de vaste feestdag zondags voor Pinksteren, dit jaar 17 mei, een processie te houden. Voor het eerst sinds eeuwen weer buiten de deur. Een herkenbare processie, maar geen restauratie. Vooral een gebedsdienst in en met de stad. En met onze medechristenen van de Reformatie! Toen we ons verzoek tot participatie bij de Kerkenraden neerlegden, werd voorzichtig gevraagd of dit geen grap was. Een processie en Maria, zijn dat niet precies de punten waarop de wegen uiteengaan? Op de uitnodiging om tijdens een gemeenschappelijke gemeenteavond uitleg te komen geven, zijn we als voorbereidingsgroep gretig ingegaan. Nee, dit was echt geen grap. En natuurlijk vragen we niemand zichzelf geweld aan te doen. Wel nodigen we uit om op een eigen manier een bijdrage te leveren aan ons idee: het geloof in Christus de stad indragen en zodoende in gesprek te brengen. De avond werd niet heel druk bezocht, maar was oecumene op z’n best. Hier kwamen christenen samen en maakten diepgravend kennis met elkaars vreugden en aarzelingen. Er was ruimte om wederzijds nieuwe inzichten op te doen, om begrip te doen groeien. En dat in een opperbeste sfeer. Hier was geloof in beweging en kwamen we samen vooruit. Het stemde oprecht dankbaar en wekte steeds grotere belangstelling, ja, zelfs een sterker verlangen naar wat ons zó onderweg nog meer geschonken zou kunnen worden.

Gepubliceerd in het Oecumenisch Bulletin van de Raad van Kerken Nederland, nr. 2/2015.